سختی ویکرز استانداردی برای بیان سختی مواد است که توسط رابرت ال. اسمیت و جورج ای. سندلند بریتانیایی در سال ۱۹۲۱ در شرکت ویکرز لیمیتد پیشنهاد شد. این روش، روش دیگری برای آزمایش سختی است که پس از روشهای آزمایش سختی راکول و برینل ارائه شده است.
1 اصل تستر سختی ویکرز:
دستگاه سختیسنجی ویکرز از باری معادل ۴۹.۰۳ تا ۹۸۰.۷ نیوتن برای فشار دادن یک الماس مربعی شکل مخروطی با زاویه ۱۳۶ درجه روی سطح ماده استفاده میکند. پس از نگه داشتن آن برای مدت زمان مشخص، طول خط فرورفتگی را به صورت مورب اندازهگیری کرده و سپس مقدار سختی ویکرز را طبق فرمول محاسبه کنید.

محدوده کاربرد 2.Load:
01: تستر سختی ویکرز با بار 49.03 ~ 980.7N برای اندازهگیری سختی قطعات بزرگتر و لایههای سطحی عمیقتر مناسب است.
02: سختی ویکرز با بار کم، بار تست <1.949.03N، مناسب برای اندازهگیری سختی قطعات کار نازک، سطوح ابزار یا پوششها؛
03: سختی میکرو ویکرز، بار آزمایش <1.961N، مناسب برای اندازهگیری سختی فویلهای فلزی و لایههای سطحی بسیار نازک.
علاوه بر این، مجهز به یک فرورونده Knoop، میتواند سختی Knoop مواد شکننده و سخت مانند شیشه، سرامیک، عقیق و سنگهای قیمتی مصنوعی را اندازهگیری کند.

3 مزایای تستر سختی ویکرز:
۱) محدوده اندازهگیری وسیع است، از فلزات نرم گرفته تا دستگاههای سختیسنجی فوق سخت و فلزات فوق سخت، و محدوده اندازهگیری از چند تا سه هزار مقدار سختی ویکرز متغیر است.
۲) فرورفتگی کوچک است و به قطعه کار آسیب نمیرساند. میتوان از آن برای آزمایش سختی قطعات کاری که سطح آنها قابل آسیب نیست استفاده کرد.
۳) به دلیل نیروی تست کوچک، حداقل نیروی تست میتواند به ۱۰ گرم برسد، بنابراین میتواند برخی از قطعات کار نازک و کوچک را تشخیص دهد.

4 معایب دستگاه سختیسنجی ویکرز: در مقایسه با روشهای سختیسنجی برینل و راکول، دستگاه سختیسنجی ویکرز الزاماتی برای صافی سطح قطعه کار دارد و برخی از قطعات کار نیاز به صیقل دادن دارند که زمانبر و پرزحمت است. نگهداری: دستگاه سختیسنجی نسبتاً دقیق است و برای استفاده در کارگاهها یا محل کار مناسب نیست. بیشتر در آزمایشگاهها استفاده میشود.

سری 5 سختی سنج ویکرز
۱) دستگاه سختیسنج ویکرز اقتصادی
2) تستر سختی ویکرز با صفحه نمایش لمسی دیجیتال
۳) دستگاه سختیسنج ویکرز کاملاً اتوماتیک
زمان ارسال: ۱۵ دسامبر ۲۰۲۳