روش‌های تست سختی راکول نوپ و ویکرز برای سرامیک‌های نیترید آلومینیوم و روش‌های تست برای یاتاقان‌های غلتشی فلزی

۱. روش آزمون سختی راکول نوپ ویکرز برای سرامیک‌های نیترید آلومینیوم
از آنجایی که مواد سرامیکی ساختار پیچیده‌ای دارند، ذاتاً سخت و شکننده هستند و تغییر شکل پلاستیک کمی دارند، روش‌های رایج بیان سختی شامل سختی ویکرز، سختی نوپ و سختی راکول است. شرکت شانکای طیف گسترده‌ای از دستگاه‌های سختی‌سنج، با آزمایش‌های سختی مختلف و دستگاه‌های سختی‌سنج مرتبط مختلف دارد.
استانداردهای زیر می‌توانند به عنوان مرجع مورد استفاده قرار گیرند:
GB/T 230.2 آزمون سختی راکول برای مواد فلزی:
مقیاس‌های سختی راکول زیادی وجود دارد و مواد سرامیکی معمولاً از مقیاس‌های HRA یا HRC استفاده می‌کنند.
GB/T 4340.1-1999 آزمون سختی فلز ویکرز و GB/T 18449.1-2001 آزمون سختی فلز نوپ.
روش‌های اندازه‌گیری نوپ و میکرو-ویکرز اساساً یکسان هستند، تفاوت در فرورونده‌های مختلف مورد استفاده است.
شایان ذکر است که به دلیل ماهیت خاص محصول، می‌توانیم فرورفتگی‌های ویکرز نامعتبر را با توجه به وضعیت فرورفتگی در حین اندازه‌گیری حذف کنیم تا داده‌های دقیق‌تری به دست آوریم.
۲. روش‌های آزمایش برای یاتاقان‌های غلتشی فلزی
طبق روش‌های تست سختی برای قطعات یاتاقان فولادی و غیرآهنی که در JB/T7361-2007 مشخص شده است، روش‌های تست زیادی بر اساس فرآیند قطعه کار وجود دارد که همه آنها را می‌توان با تستر سختی Shancai آزمایش کرد:
۱) روش تست سختی ویکرز
به طور کلی، قطعات یاتاقان سخت‌کاری شده سطحی با روش سختی‌سنجی ویکرز آزمایش می‌شوند. باید به پرداخت سطح قطعه کار و انتخاب نیروی آزمایش توجه شود.
۲) روش تست سختی راکول
بیشتر آزمایش‌های سختی راکول با استفاده از مقیاس HRC انجام می‌شوند. دستگاه سختی‌سنج Shancai Rockwell با ۱۵ سال تجربه، اساساً می‌تواند تمام نیازها را برآورده کند.
۳) روش تست سختی Leeb
تست سختی Leeb را می‌توان برای یاتاقان‌هایی که نصب شده‌اند یا جداسازی آنها دشوار است، استفاده کرد. دقت اندازه‌گیری آن به خوبی تستر سختی رومیزی نیست.
این استاندارد عمدتاً برای آزمون سختی قطعات یاتاقان فولادی، قطعات یاتاقان آنیل و تمپر شده و قطعات یاتاقان پرداخت شده و همچنین قطعات یاتاقان فلزات غیر آهنی کاربرد دارد.